نمونه ی ادبیات بهاء
نمونه ی ادبیات بهاء
حسینعلی بهاء در ص ۷ کتاب ایقان می گوید: الا الذین هم انقطعوا بکلهم الی الله و عرجوا بجناحین الایقان الی مقام جعله الله عن الادراک مرفوعا.
کلمه ی جناحین را که اضافه کرده نونش را حذف ننموده و این غلط صریح است، در قرآن مجید فرموده است: و لا طائر یطیر بحناحیه. و ابن مالک در الفیه می گوید: نونا تلی الاعراب او تنوینا مما تضیف احذف کطور سینا.
در ص ۱۳ می گوید: علی الله اتکل و به استعین لعل تجری من هذا القلم ما یحیی به افئده الناس.
لعل کلمه ی ترجی است، به تنهائی بر فعل داخل نمی شود باید مدخول آن اسم باشد آری اگر متصل به ماء کافه باشد گفته می شود مثلا لعلما اضاءت لک النار.
و در ص ۲۴ می گوید: مثل صلوه و صوم که در شریعت فرقان بعد از اخفای جمال محمدی از جمیع احکام محکمتر و اعظمتر است. و در ص ۲۸ نیز در دو موضع، کلمه اعظمتر استعمال نموده و این غلط است باید عظیمتر یا اعظم بگوید.
و در ص ۳۸ می گوید: کذلک نرش علیک من انوار شموس الحکمه و العرفان لیطمئن بها قلبک و تکون من الدینهم کانوا بجناحین الایقان فی هواء العلم مطیورا.
کلمه ی جناحین که باز در اضافه نونش را حذف ننموده غلط است و بجای کلمه مطیورا نیز باید طائرین گفته باشد مطیورا غلط است.
و در ص ۴۹ می گوید: کذلک تغن علیک حمامه البقاء علی افنان سدره البهاء لعل تکونن فی مناهج العلم و الحکمه باذن الله مسلوکا.
لفظ تغن غلط است باید تغنی بگوید، مدخول کلمه ی لعل که فعل است غلط است باید اسم باشد، و نیز کلمه ی معنی ترجی دارد با تأکید به نون ثقیله در مدخول آن مناسبت ندارد، و ایضا لفظ مسلوکا در این مورد غلط است باید سالکا بگوید. و در ص ۵۸ باز می گوید: لتطیرن بجناحین الانقطاع – در حال اضافه نون را باقی گذاشته است.
و در ص ۶۶ می گوید: فارجعوا الیه لعل انتم بمواقع الامر تطلعون – باید بگوید لعلکم با ضمیر متصل، ذکر ضمیر منفصل در این مورد غلط است.
و در صفحه ی ۶۸ می گوید: کذلک یؤلف الله بین قلوب الذینهم انقطعوا الیه و آمنوا بآیاته و کانوا من کوثر الفضل بایادی العز مشروبا.- مشروبا غلط است باید مشروبین بگوید زیرا اسم کان در این مورد جمع است باید خبر آن نیز جمع آورده شود.
و در صفحه ی ۸۰ می گوید: لعل انتم بمواقع العلم تصلون باید لعلکم بگوید با ضمیر منفصل غلط است.
و در صفحه ی ۱۰۲ باز می گوید: لعل انتم بذلک فی زمن المستغاث توفقون – بجای ضمیر متصل ضمیر منفصل آورده غلط است.
و در صفحه ی ۱۳۹ می گوید: فان الشمس قد ارتفعت فی وسط الزال لعل یستشرق علیک من انوار الجمال – در این جا هم کلمه (لعل) را بدون اتصال به ماء کافه بر فعل وارد نموده است [۱] .
برگرفته از کتاب «بهائی چه می گوید؛ اثر مرتضی آخوندی»