[adyanuniv]

56. آیا مسیحیت و یهودیت به وجود حوادث بعد از مرگ معتقد هستند مانند( سوال فشار قبر و عالم برزخ) در مجموع اعتقاد این دو شریعت به جهان بعد از مرگ چه شباهتها و چه تفاوتهایى با دین اسلام دارد؟

معاد در یهودیت

در هیچ جاى تورات سخنى از معاد به معنى بازگشت به عالم آخرت نیامده است. البته در مواردى کلمه ى آخرت آمده است ولى مراد از آن عاقبت دنیوى است نه آخرت اصطلاحى. امّا در کتاب تلمود که سنّت شفاهى یهود است از معاد به فراوانى سخن گفته شده است. برخى از فرق یهود مثل فرقه صدوقیان که منقرض شده اند معاد را قبول نداشتند ولى فرقه فریسیان که اکنون وجود دارد معاد را باور دارد. البته برخى از علماى این فرقه معاد را به معنى بازگشت دوباره به دنیا مى انگارند ولى برخى دیگر معاد را بازگشت به عالمى دیگر مى دانند. یهودیان کنونى به روح نیز اعتقاد داشته و به حیات روح بعد از مرگ ایمان دارند.

اختلاف عظیم دیگر در بین علماى یهود این است که آیا معاد براى همه افراد است یا تنها براى بعضى از انسانهاست؟ بعضى از علماى یهود قائل به این هستند که معاد براى همه مردگان است ولى برخى دیگر معاد را مختص یهودیان مى دانند. عده اى دیگر گفته اند حتى یهودیانى که لیاقت و امتیازات لازم را کسب نکرده باشند نیز از پاداش زندگى بعد از مرگ محروم نخواهند بود.

اما اینکه یهود معاد را جسمانى مى داند یا روحانى؟ از مجموع نوشته هاى آنها معاد جسمانى استفاده مى شود گرچه در نحوه ى این معاد جسمانى اختلافاتى بین علماى آنها وجود دارد.

مثلا پیروان مکتب شماى مى گویند شکل یافتن انسان در جهان آینده مانند شکل یافتن او در این جهان نخواهد بود در

عکس از رگها و استخوانها آغاز و با پوست و گوشت پایان مى پذیرد.

(گنجینه اى از تلمود ص ۳۶۸ نقل از حزقیال ۸: ۳۷) اما پیروان مکتب هیلل مى گویند شکل پذیرفتن بدن انسان در چهان آینده مانند شکل یافتنش در این جهان خواهد بود یعنى از پوست و گوشت شروع شده و با رگها و استخوانها خاتمه مى یابد.

سوال دیگر که در بین علماى یهود درباره رستاخیز مطرح است درباره افرادى است که در این دنیا داراى نقایص جسمانى بوده اند آیا در آخرت هم این نقایص جسمانى را دارند یا خیر. علماى یهود با استناد به برخى موارد از تورات و منابع دیگر قائل شده اند که با همان نقایص جسمانى برانگیخته مى شوند. مثلا در کتاب جامعه سلیمان نقل شده که نسلى‏میرود و نسل دیگرى مى آید در شرح کلین جمله علماى یهود در تلمود مى گویند یک نسل همان طور که مى رود همانگونه نیز باز مى گرد و اگر کسى با پاى لنگ یا چشم کور از دنیا رفت با پاى لنگ و چشم کور برانگیخته خواهد شد. (جامعه سلیمان ۴: ۱) و قائلند که مأمور واقعه عظیم رستاخیز ایلیاس (الیاس) نبى است چنانچه در میشاسوطا جلد ۹ ص ۱۵ نقل شده که رستاخیز مردگان توسط ایلیا عملى خواهد شد.

از تفحصّ در آثار یهودیان چنین بر مى آید که آنها به عالم قبر (عالم برزخ) به آن شکل که مسلمانان اعتقاد دارند، معتقد نیستند. در اعتقادمسلمین و بویژه شیعه انسان در عالم برزخ صرفاً موجود روحانى نیست بلکه داراى بدنى متناسب با عالم برزخ است که از نظر شکل ظاهرى شبیه بدن مادّى است. فلاسفه اسلامى این کالبد برزخى را با الهام از روایات اهل‏بیت (ع) جسم مثالى نامگذارى کرده اند. امّا در اعتقاد یهودیان چنین مطالبى دیده نمى شود.

معاد در مسیحیت:

مسیحیان نیز اجمالاً به معاد اعتقاد دارند، لکن معاد آنها تفاوتهاى فاحشى با معاد مسلمین دارد. به اعتقاد مسیحیان، عیسى مسیح (خداى مجسّم) بعد از کشته شدن و دفن شدن دوباره از قبر خود برخاست و به آسمانها رفت. مسیحیان معتقدند آن حضرت دوباره به زمین برخواهد گشت و رستاخیز را در زمین بر پاخواهد نمود. سپس مردم را داورى خواهد نمود و گروهى را به جهنّم و گروهى را به فردوس خواهد فرستاد. از مجموع کلمات کتاب مقدّس چنین بر مى آید که رستاخیز مورد نظر مسیحیان کاملاً روحانى است و بعد از داورى خبرى از عذاب و لذّت جسمانى نیست. (ر. ک: متّى ۳۰: ۲۲) به هر حال در اعتقادات مسیحیان اثرى از آنچه مسلمین عالم قبر و برزخ مى نامند به چشم نمى خورد. حتى معاد در نگاه آنان از جهاتى شبیه به رجعت مى باشد.

براى مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه فرمایید:

تاریخ ادیان، على اصغر حکمت

درآمدى بر تاریخ و کلام مسیحیت، تألیف محمد رضا زیبائى نژاد.

تاریخ جامع مسیحیت، جان بى ناس، ترجمه على اصغر حکمت

آشنایى با ادیان بزرگ، حسن توفیق

کلام مسیحى، تألیف توماس میشل، ترجمه حسن توفیق

 

[نویسنده]

نوشته ها