هذیان نسبت به نبی

به اين مناظره توجه فرماييد:
روزي يک نفر از سلفي‏ها بطور اهانت‏ آميزي خطاب به اين جانب گفت: همه شما در ضلالت و گمراهي هستيد و تقصير با علما و بالخصوص شيخ کليني صاحب اصول کافي و مجلسي صاحب بحارالانوار است.
گفتم: از رحمت خدا دور باد کسي که باعث ضلالت و گمراهي مسلمانان شد. بعد گفتم: تو حاضري کسي را که سبب ضلالت و گمراهي مسلمانان شد بشناسي و از او بيزاري بجويي؟
گفت: البته که حاضرم.
گفتم: صحيح بخاري را قبول داري و تمام روايات او را صحيح مي‏داني؟ گفت: بلي ما صحيح بخاري را بعد از قرآن صحيح‌‏ترين کتابها مي‏دانيم و همه روايات آن درست و صحيح است.
گفتم: به صحيح بخاري مراجعه کن، هفت روايت نقل کرده مبني بر اينکه رسول اللَّه ‏صلي الله عليه وآله وسلم در همان بيماري که از دنيا رفت، به عدّه‏ اي که دور بسترش جمع بودند فرمود: کاغذ بياوريد تا چيزي بنويسم که بعد از آن گمراه نشويد، يک نفر از حاضرين گفت: درد بر رسول اللَّه‏ غلبه کرده است و قرآن براي ما کفايت مي‏کند و اين حرف سبب شد بين حاضرين اختلاف و نزاع بوجود آمد و سرانجام رسول اللَّه ‏صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: برخيزيد برويد و نامه نوشته نشد، گفتم: آيا حاضر هستي اين شخص را که در اين روايات معرفي و نام برده شده شناسايي و از او تبرّي جويي؟ آيا طبق اين روايات سبب ضلالت جمعي از مسلمانان همان شخص نشد؟ آيا رسول اللَّه ‏صلي الله عليه وآله وسلم در صدد نبود چيزي بنويسد که امتش در ضلالت و گمراهي نيفتند؟ او ساکت ماند و حرفي نزد، گفتم: برو کتاب صحيح بخاري را مطالعه کن تا بر تو معلوم شود منشأ ضلالت چه کسي بوده است. آيا مرحوم کليني يا مرحوم مجلسي يا ديگر علماي شيعه هستند يا آن کسي است که شما به او دل بسته ‏ايد. گفت: رسول اللَّه ‏صلي الله عليه وآله وسلم مي‏توانست بعد از رفتن آن عدّه، کاغذ بطلبد و نامه را بنويسد چرا چنين نکرد؟
گفتم: آن کس که گفت: درد بر رسول اللَّه ‏صلي الله عليه وآله وسلم غلبه کرده و مانع نوشتن نامه شد، بذر شبهه را پاشيد و بر فرض که رسول اللَّه ‏صلي الله عليه وآله وسلم بعد از رفتن آن عدّه، نامه ‏اي مي‏نوشت، مي‏گفتند نامه و نوشته اعتبار ندارد و رسول اللَّه ‏صلي الله عليه وآله وسلم اين نامه را در حال عادي «و العياذ باللَّه» در کمال عقل ننوشته است و نمي‏گذاشتند به آن عمل شود.
سرش را به زير انداخت و حرفي نزد.