مقالات

ادرار

آیا در کتب شیعه تشویق به خوردن و ادرار معصومین شده است؟

در خیلی از سایت های مخالفین این مساله مطرح است که شیعه مذهبی خرافی و مملو از خرافات می‌باشد.یکی از دلائلشان استناد به کتابی می‌باشد که در آن تشویق به شرب ادرار معصومین شده است

به این استدلال که:

آیت الله العظمی ملا زین العابدین گلپايگاني یکی از بزرگترین علما و فقهای شیعه در قرن سیزدهم هجری وسیله های ورود به بهشت برای شیعیان را این چنین ذکر می‌کند :

ليس في بول المعصومین و دمائهم و أبوالهم و غائطهم استخباث و قذارة يوجب الاجتناب في الصلاة و نحوها – كما هو معني النجاسة و لا نتن في بولهم وغائطهم بل هما كالمسك الأذفر، بل من شرب بولهم و غائطهم و دمهم يحرم الله عليه النار و استوجب دخول الجنه [1]

در ادرار و مدفوع ائمه و معصومین كثافت و پلیدی و بوی بدی که موجب دوری از نماز و مانند انها شود وجود ندارد بلکه ان چیزی که موجب دوری از نماز میشود نجاست است و این در ادرار و مدفوع آنها وجود ندارد بلکه آن دو یعنی ادرار و مدفوع ائمه و معصومین مانند مشک بسیار خوشبو هستند ، و هر كس از ادرار و مدفوع و خون ائمه بخورد و بنوشد خداوند آتش دوزخ را بر وي حرام كرده و دخول بهشت بر او واجب می شود

در پاسخ به این ادعا ذکر چند نکته لازم است

نکته اول:

ملا زین العابدین گلپايگاني از بزرگترين علماي شيعه نيست و هيچ فردي به قول ايشان استناد نكرده است.ضمن این که این عقیده ایشان است نه کل شیعه

نکته دوم:

واقعا معلوم نیست که زین العابدین گلپايگاني به چه روایتی درباره شرب ادارار معصومین استناد کرده است، چرا که سند این گفتار حتی در کتاب‌های معتبر شیعه مثل بحار الانوار ، اصول کافی و… وجود ندارد

نکته سوم:

اعتقاد به پاک بودن و شرب بول امام نه جزء اصول اعتقادي است و نه جزء ضروريات مذهب، پس بهتر است در این مورد سخن نگوييم و امر آن را به خود امام واگذاريم

بر فرض که بول معصوم پاک باشد و خوردن آن بدون اشکال باشد، اما به نظر نمی‌رسد که معصومین تشویق به خوردن آن کرده باشند. و با وجود این که راه‌های زیادی برای عرض ارادت به معصومین وجود دارد، چرا به مواردی متمسک شویم که از نظر مخالفان زشت و مخالف کرامت انساني به نظر می‌رسد

نکته چهارم:

در كتب اهل سنت آمده است كه صحابه بول و خون پيامبر را براي تبرك و استشفاء نوش جان كرده اند و اين روايات با سند صحيح در كتابهاي اهل سنت موجود است

به عنوان مثال:

حدثنا عبد اللَّهِ بن أَحْمَدَ بن حَنْبَلٍ ثنا يحيى بن مَعِينٍ ثنا حَجَّاجُ بن مُحَمَّدٍ عَنِ بن جُرَيْجٍ عن حُكَيْمَةَ بنتِ أُمَيْمَةَ عن أُمِّهَا أُمَيْمَةَ قالت كان لِلنَّبِيُّ صلى اللَّهُ عليه وسلم قَدَحٌ من عِيدَانٍ يَبُولُ فيه وَيَضَعُهُ تَحْتَ سَرِيرِهِ فَقَامَ فَطَلَبَ فلم يَجِدُهُ فَسَأَلَ فقال أَيْنَ الْقَدَحُ قالوا شَرِبَتْهُ بَرَّةُ خَادِمُ أُمِّ سَلَمَةَ التي قَدِمَتْ مَعَهَا من أَرْضِ الْحَبَشَةِ فقال النبي صلى اللَّهُ عليه وسلم لَقَدِ احْتَظَرَتْ مِنَ النَّارِ بِحِظَارٍ

حکيمه دختر اميمه از مادرش نقل کرده است که رسول خدا صلي الله عليه وآله ظرف چوبي داشت که آن را در زير تخت خود مي‌گذاشت و شب‌ها درون آن بول مي‌کرد.

رسول خدا صلي الله عليه وآله بيدار شد و ظرف را جستجو کرد؛ اما آن را نيافت. سؤال کرد که ظرف کجاست؟ گفتند: بره خادم ام سلمه آن را نوشيده است . همان خادمي که از سرزمين حبشه با او آمده بود. پس رسول خدا صلي الله عليه وآله فرمود: او پناهگاه و مانعي از آتش براي خود ساخته است! [2 ]

در حدیث منقول دیگر از اهل سنت وارد شده است که:

قَالَ أَبُو يَعْلَى الْمَوْصِلِيُّ: ثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي بَكْرٍ، ثَنَا سَلْمُ بْنُ قُتَيْبَةَ، عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ حُرَيثٍ، عَنْ يَعْلَى بْنِ عَطَاءٍ، عَنِ الْوَلِيدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ أُمِّ أَيْمَنَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا، قَالَتْ: كَانَ لِرَسُولِ اللَّهِ (ص) فَخَّارَةٌ يَبُولُ فِيَهَا، فَكَانَ إِذَا أَصْبَحَ، يَقُولُ: ” يَا أُمَّ أَيْمَنَ، صُبِّي مَا فِي الْفَخَّارَةِ “، فَقُمْتُ لَيْلَةً وَأَنَا عَطْشَى، فَغَلِطْتُ، فَشَرِبْتُ مَا فِيهَا، فَقَالَ النَّبِيُّ (ص) : ” يَا أُمَّ أَيْمَنَ صُبِّي مَا فِي الْفَخَّارَةِ “، فَقُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، قُمْتُ وَأَنَا عَطْشَى فَشَرِبْتُ مَا فِيهَا، قَالَ: ” إِنَّكِ لَنْ تَشْتَكِي مِنْ بَطْنِكِ بَعْدَ يَوْمِكِ هَذَا أَبَدًا .

از ام ايمن نقل شده است که رسول خدا صلي الله عليه وآله کوزه‌اي داشت که در آن بول مي‌کرد و هنگام صبح به من دستور مي‌داد که محتويات آن را درو بريزم . شبي از خواب بدار شدم و تشنه بودم ؛ پس تمام آنچه در کوزه بود را نوشيدم . رسول خدا صلي الله عليه وآله صبح به من دستور داد که محتويات کوزه را دور بريزم ، گفتم: اي پيامبر خدا من ديشب بيدار شدم ، تشنه بودم و آن چه در کوزه بود را نوشيدم . فرمود: از امروز به بعد هيچ گاه از درد شکم شکايت نخواهي کرد . [ 3]

تصحيح روايت توسط بزرگان اهل سنت

تعدادي از دانشمندان اهل سنت تصريح کرده‌اند که اين روايات و به ويژه روايت دوم از نظر سندي صحيح است و هيچ اشکالي در آن نيست:

علامه دار قطني

دار قطني يکي از بزرگان تاريخ اهل سنت در علم حديث و رجال است، اين روايت را تصحيح کرده است؛ چنانچه قاضي عياض در کتاب الشفا مي‌نويسد:

وحديث هذه المرأة التي شربت بوله صحيح ألزم الدار قطني مسلماً والبخاري إخراجه في الصحيح ، واسم هذه المرأة بركة

حديث زني که بول رسول خدا صلي الله عليه را نوشيد، صحيح است؛ چنانچه دار قطني گفته است که بخاري ومسلم بايد اين روايت را در صحيح خودشان مي‌آوردند . اسم اين زن برکه بوده است. [4 ]

 

منابع:

[1 ] انوار الولایه ص440

[2 ] الطبراني،  ابوالقاسم سليمان بن أحمد بن أيوب (متوفاى360هـ)، المعجم الكبير، ج24، ص205، تحقيق: حمدي بن عبدالمجيد السلفي، ناشر: مكتبة الزهراء – الموصل، الطبعة: الثانية، 1404هـ – 1983م؛

[3 ] العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، المطالب العالية بزوائد المسانيد الثمانية، ج15، ص581، ح3823، تحقيق: د. سعد بن ناصر بن عبد العزيز الشتري، ناشر: دار العاصمة/ دار الغيث، الطبعة: الأولى، السعودية – 1419هـ .

[4 ] كتاب الشفا ،دار القطنی، ج1، ص50

برچسب ها
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

همچنین ببینید

بستن
دکمه بازگشت به بالا
بستن