مقالات

پندار نیک در مورد مسلمان شدن ایرانیان

توهین بزرگی که به مردم متمدن ایران شده و می شود این است که می گویند ایرانی ها به زور شمشیر مسلمان شده و این دینی که دارند مختار آن ها نیست.

زمانی که اعراب به ایران حمله کردند ایران دومین امپراتور و قدرت جهان بود و در بعضی کتب تاریخی نوشته اند که جمعیت ایران در آن زمان حدود صد ملیون نفر بوده و بعضی از امکانات آن ها سپاه فیل, سپاه منجنیق و ادوات جنگی مختلف بود.

اما سپاه اعراب جمعیت های مختلف ذکر شده از شش تا ده هزار نفر به سر کردگی عمر؛ حال این سوال مطرح می شود که چرا ایرانیان شکست خوردند؟اگر قائل شویم به اینکه ایرانی ها با این قدرت و صلابت به زور شمشیر یک لشکر کوچک دین و کشور خود را در اختیار آن ها قرار داده اند،

نتیجه این حرف این است که ایرانی ها نسبت به جان و مال و ناموس خود یا خیلی بی غیرت بودند یا خیلی ترسو که از اعراب شکست خوردند و دین آباء اجدادی خود را رها کرده و به یک دینی که آن را باطل می دانستند گرویدند.

نظرات مختلفی وجود دارد از جمله اینکه می گویند به خاطر اوضاع سیاسی کشور بوده!

این را نمی توان دلیل اصلی مطرح کرد چون مردم ایران در زمانی که به آن ها حمله شود و بدانند که جان و مال  و  ناموس آن ها به دست دشمن می افتد، به خاطر مسائل سیاسی مانع از رفتن به میدان جنگ نمی شود.

نکته دیگری که باید به آن توجه داشت این است که اوضاع سیاسی، زمانی در شکست جنگ خیلی موثر است که طرف مقابل سپاهی  داشته باشد که یا از او قوی تر یا در حد او باشد و حال آنکه  در جنگ سپاه  اعراب با سپاه ایران قابل قیاس نبود و آن ها به مراتب ضعیفتر از ایرانی ها بودند.

علت اصلی که می توان برای این شکست ذکر کرد عدم میل مردم به حضور  در جنگ  می باشد،حال باید بررسی شود که چرا مردم ایران میل به شرک در جنگ نداشتند!!

نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که  زمان حمله اعراب ،دین رسمی و رایج کشور ایران زرتشتیت بوده باید فهمید که چه کردار نیک و گفتار نیک و پندار نیکی بوده که مردم ایران حاضر شدند در لشکر و جنگ شرکت نکنند و زیر بار دشمن خود رفته و کشور و وطن خود را از دست بدهند!!!

پی نوشت:

محمد بن جریر طبری، الامم و الملوک (تاریخ الطبری), بیروت, موسسه عزالدین, ۱۹۸۷م

البلاذری، احمد بن یحیی، فتوح البلدان،(بخش ایران) ترجمه آذرتاش آذرنوش،

احمد بی یعقوب (ابن واضح یعقوبى)، تاریخ یعقوبى، بیروت, دارصادر, ۱۹۶۰م ج ۲,

عبدالحسین زرین کوب، دو قرن سکوت، انتشارات آفتاب، تهران، ۱۳۵۴ش

برچسب ها
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن