[adyanuniv]

 

بسياري از علماء اهل سنت، فضائل و مناقب حضرت علي(ع) را در سطح بسيار عالي و مافوق عادي تصديق كرده، و صريحاً به فضائل آن حضرت(ع) اقرار مي كنند، پس چگونه است كه دست از راه خود بر نمي دارند؟

اين موضوع كه بسياري از مخالفان حق و كساني كه باطل را تأييد و ترويج مي كنند و قلم و زبانشان را در كار و خدمت به اهل باطل قرار مي دهند، به حق اعتراف مي نمايند و در ضمن گفتارشان خود آگاه يا ناخودآگاه، باطلي را كه ترويج و تبليغ مي نمايند، محكوم مي سازند و با اهل حق هم صدا مي شوند، سابقه زياد دارد.

اين مسأله، علل و عوامل مختلف دارد، كه همة موارد و عوامل، يا بعضي از آنان در آن مؤثّر و اقع مي گردد:

1ـ گاهي فضايل و مناقب در يك طرف به قدري روشن است كه طرف ديگر نمي تواند آن فضايل را انكار نمايد؛ زيرا مردم و حتّي طرف دارانش از گزاف گويي او متنفّر مي شوند؛ بنابر اين طرف او در لباس اقرار به فضيلت او با وي طرفيّت مي كند و موقعيّت خود را تثبيت مي نمايد؛ مانند: معاويه و عمر؛ معاويه منكر فضايل حضرت علي نمي شود؛ ولي خون عثمان را به گردن ان حضرت مي اندازد.

2ـ گاهي اقرار و اعتراف ناخودآگاه و با عدم توجّه به لوازم آن انجام مي شود؛ مانند شخصي كه در ضمن محاكمه، مطالبي مي گويد كه طرف با همان مطالب، او را محكوم مي كند و به آن مطالب استناد مي نمايد.

3ـ گاهي حبّ و دوستي، تقيّد و مأنوس شدن به مطالبي ، شخص را وادار به توجيه و تأويل مي كند.

4ـ گاهي تر س و بيم، مانع از تصريح در بيان حق مي شود؛ چنان كه بسياري از علماي عامّه ـ مانند صاحب «شواهد التنزيل» ـ چنين هستند.

5ـ ا زهمه بالاتر حبّ جاه نيز تأثير دارد. افراد بسياري هستندكه بطلان يك مرام را اطّلاع دارند؛ امّا از آن دست بر نمي دارند.

6ـ گاه يك نوع سفاهت و ناداني وجود دارد

7 ـ درمورد خصومت و انكار حضرت علي(ع) خصوصيّت ديگري نيز وجود دارد و آن عدم طيب ولادت و نفاق است؛ كه موجب مي شود آن حضرت را با اقرار به فضايل، دوست ندارند، يا در مرتبه اي كه در آ ن قرار گرفته است، او را قبول نداشته باشند.

معارف دين،آيةالله لطف الله صافي گلپايگاني

به نقل از سايت تبيان

[نویسنده]

نوشته ها