تایید

عنوان : تأیید Confirmation

نویسنده : منصور ترابی

کلمات کلیدی : آیین‏های مقدس، پروتستان‏ها، تأیید، تعمید، فیض نامرئی

منبع:سایت پژوهشکده باقرالعلوم

به طور کلی، سلوک و پیشرفت در زندگی مسیحی دارای دو مرحله می­باشد. در نیمه اول از “تعمید” سخن گفته می‏شود که نشانه ورود شخص به جامعه مسیحیت شمرده می­شود.[۱]

نیمه دوم، تأیید یا تثبیت ایمان نامیده می‏شود، که سرّ دوم از اسرار هفتگانه است[۲]. تأیید که تدهین یا روغن مالی یا مهر کردن هم نامیده می‏شود، بلافاصله پس از تعمید انجام می‏گیرد[۳]. این آیین را در کلیساهای شرق تدهین یا مسح می‏نامیدند و نام باستانی آن در کلیساهای کاتولیک نشانه بوده است

تأیید، آیینی است که در آن نفس، روح القدس را دریافت می­کند. مراسم تأیید یک فرد مسیحی، در حقیقت تکمیل آیین غسل تعمید است[۴].

هدف از تأیید آن است که فرد، پیمان و عهدی را که در مراسم غسل تعمید بسته است را، مورد تأکید و تأیید قرار دهد و بدین ترتیب جزء جماعت کلیسا در آید[۵] و به مسیحی کاملی تبدیل ‏شود.

پیدایش تأیید

در قرن اول، تنها سه آیین جزو آیین­های مقدس محسوب می‏شدند: تعمید، عشای ربانی و درجات مقدس. ظاهرا مسیحیان اولیه مسح را به تعمید افزودند و به اعتقاد آنان از این طریق، روح­القدس به آنان اعطا می‏شد[۶]. این کار به وسیله مقام روحانی صورت می‏گرفت و به مرور زمان این عمل از تعمید جدا شد و به آیین تأیید تبدیل شد[۷] .

مجری تأیید

عمل تأیید همچون تعمید به دست یک مقام روحانی مانند اسقف یا جانشین او صورت می‏گیرد. اسقف، دست بر سر شخص دریافت­کننده، گذاشته، با “روغن مقدس” بر پیشانی او علامت صلیب می‏گذارد تا رضایتمندی­اش را بر حمل صلیب گواهی دهد. همچنین اسقف، ضربه­ی کوچکی بر گونه شخص دریافت­کننده می‏نوازد که نمادی از درد و رنجهایی دانسته می­شود که یک مسیحی ممکن است متحمل شود[۸].

تأیید افراد بالغ

اگر کسی که به کلیسا می‏پیوندد بالغ باشد، تعمید و تأیید را همزمان و به عنوان دو نیمه­ی یک آیین می‏پذیرد. هرگاه وی در کودکی تعمید یافته باشد، تأیید تا زمان بلوغ، یعنی بین سیزده تا شانزده سالگی، به تأخیر می‏افتد[۹].

تأیید کودکان

در کلیساهای شرق معمولا آیینهای تأیید و عشای ربانی بلافاصله پس از تعمید کودک اجرا می‏شد. اما در کلیساهای غرب به تدریج آیین تأیید را به سنین بالاتر موکول کردند. کودک در این مدت به اصول و مبادی ایمان مسیحی آشنا می‏شد. در تأیید کودک، اسقف دست خود را بر سر کودک می‏گذاشت و دعایی را تلاوت می‏کرد. منظور از این کار این بود که روح­القدس در جسم داوطلب حلول کند. سپس اسقف با روغن مقدس پیشانی کودک را تدهین می‏کرد و آهسته بر گونه او می‏کوبید. این علامت تنفیذ ایمان مسیحی بود و داوطلب به قید سوگند، تلویحا متعهد به رعایت همگی حقوق و وظایف یک فرد مسیحی می‏شد.

نتایج تأیید

در نیمه اول یعنی تعمید بر نجات از گناه تأکید می‏شود و طی آن، خدا با فرد گنهکار آشتی می‏کند و وی را به زندگی بر اساس ایمان و اطاعت فرا می‏خواند . ولی در نیمه دوم “یعنی تأیید” بر جنبه مثبت ادای شهادت به آنچه خدا به وسیله عیسی برای بشریت محقق ساخته تأکید می‏شود.

این آیین، بلوغ معنوی و تقویت کننده عطایای تعمید است ، به نحوی که تأیید ، انسان را برای تحمل و انجام مسوولیت در جامعه به گونه­ای که شایسته یک مسیحی حقیقی است، تقویت می‏نماید[۱۰].

خاتمه

اثر این آیین‏ها این است که با عملی که انجام می‏گیرد فیض را منتقل می‏کنند و این به سبب خود عمل آیینی است. آنچه یک آیین معتبر ایجاب می‏کند این است که نفس، کاملا مهیای پذیرش آن شود.

به طور کلی، عقیده بر آن است که آیین‏های مقدس بر اعمال شخص دریافت­کننده می‏گذارند. آیینها از وسایل و لوازم نجات هستند بنابراین، آیینهای مقدس، فیض تقدیس­کننده یعنی کمک خداوند را که برای نجات لازم است به وجود می‏آورند و سبب رستگاری می‏شوند[۱۱].

 

پی‌نوشت:

[۱] مولند، اینار، جهان مسیحیت، ترجمه محمد باقر انصاری و مسیح مهاجری، مؤسسه انتشارات امیر کبیر، ص ۳۷٫ میشل، توماس، همان. زیبایی نژاد، محمد رضا، همان، ص ۳۱۷٫

[۲] میشل، توماس؛ کلام مسیحی؛ ترجمه حسین توفیقی، انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب، ۱۳۸۷ه‏ش، چاپ سوم، ص ۹۴٫

[۳] مولند، اینار، همان، ص ۳۸٫

[۴] برانتل، جورج، آیین کاتولیک، ترجمه حسن قنبری، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب، قم، ص ۱۳۵٫

[۵] بوش، ریچارد، جهان مذهبی، ترجمه عبدالرحیم گواهی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ج ۲، ص ۷۹۰٫

[۶]. اعمال رسولان ۸ : ۱۷٫

[۷]. دورانت، ویل؛ تاریخ تمدن؛ ترجمه ابوطالب صارمی و دیگران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۸ ه ش. چاپ ششم، ج ۳، ص ۷۰۳٫

[۸]. برانتل، جورج، همان، ص ۱۳۵٫

[۹]. میشل، توماس، همان.

[۱۰]. همان.

[۱۱]. New Catholic Encyclopedia, vol.4 , P.470.