تعمید اطفال
نویسنده : مرتضی یگانه امیری
به اعتقاد اولین گروههای کلیسایی[۱]، تعمید اطفال همانند تعمید بالغان، دارای حجیت و سر آغاز رهایی کودک از سرشت هبوط یافته انسانی، تشرف او به جمع فرزندان خدا، غسل تولد تازه و احیا به واسطه روح القدس است.[۲]
کتکیزم کاتولیک در این باره مینویسد:
“کودکان در حالى که با سرشت هبوط یافته انسانى متولد مىشوند و به گناه اولیه آلودهاند، احتیاج به تولد دوباره در مراسم غسل تعمید دارند تا از قدرت ظلمت رها شوند و به قلمرو آزادى فرزندان خدا وارد شوند، قلمرویى که همه انسانها به آن فرا خوانده شدهاند ….”[۳]
لذا این عمل همانند تعمید بالغان، در زمره اولین راز از هفت راز مقدس[۴] کلیسایی محسوب میگردد؛ هر چند تعمید که از زبان یونان باستان به معنای “غوطهور کردن” و “فرو بردن” اخذ شده،[۵] مختص به مسیحیت نبوده و قبل از ظهور حضرت عیسی نیز به منظور توبه از گناه مرسوم بوده است. بنابر این مسیحیت ادامهدهنده این سنت محسوب میگردد؛[۶] چنانکه در متی (۳ : ۵-۶)[۷] و مرقس (۱ : ۴-۵)[۸] صراحتا به وجود چنین عملی به منظور آمرزش از گناه در میان یهود اشاره شده است.
نحوه انجام غسل تعمید
این آیین که اولین گزارشها در خصوص آن در نوشتههای اوریجن و ترتولیان مشاهد میشود، طی قرون و بر حسب شرایط، دستخوش تحولات فراوانی گشت؛ و اوج این تغییرات در طول قرون وسطی تا شورای دوم واتیکان صورت پذیرفت.[۹]
تعمید در مؤثرترین روش، با سه بار فرو رفتن فرد داوطلب در آبی که برای تعمید آماده شده[۱۰] صورت میگیرد اما در پی تغییری از گذشته، با سه بار ریختن آب بر سر فرد تعمید گیرنده، این آیین انجام میشود.[۱۱]
در هر بار ریختن آب، تعمید دهنده که میتواند در صورت لزوم، فردی غیر کشیش باشد، این جملات را بر زبان جاری میسازد: «ای (فلانی)، من تو را به نام پدر، پسر و روح القدس تعمید میدهم».[۱۲] و کشیش با نشاندادن صلیب و گفتن جملاتی سعی میکند شریر را از درون طفل خارج و او را از گناه پاک کند.[۱۳]
در طول مراسم تعمید، مواقعی را که باید تعمیدگیرنده پاسخی بدهد و یا جملاتی را به زبان براند، کشیش با کمک والدین طفل یا پدر و مادر تعمیدی[۱۴] این مراسم را اجرا میکند و از آنها میخواهد که جملات را تکرار کنند.
در کلیسای ارتودوکس، تعمید برای کودکانی که قادر به فرو رفتن به زیر آب هستند به همان شکل انجام میگیرد. اما برای کودکان کوچکتر که توان سر به زیر آب بردن را دارند، فرد تعمیددهنده با گذاشتن دست بر صورت طفل مانع ورود آب به ریههای طفل میشود.
منبع: سایت پژوهشکده باقر العلوم (علیه السلام)