بیان اثبات شهرت و تواتر حدیث غدیر

موضوع:

منبع:

تاریخ درج:

علی انصاری بویر احمدی

اعتقادات شیعه> غدیر

کتب>بایسته ها در مقام بیان خطبه غدیر

۱۳۹۳/۱۲/۲۴ »

چکیده :

منابع
[۱]) مائده/۶۷ .
[۲]) ضروری است مفهوم و مصداق ولایت و امامت را به معنای واقعی کلمه درک کنیم و بدانیم این اصل مهم از سوی خداوند متعال و توسط پیامبر اسلام| به ما ابلاغ شده است.
ولایت یا الهی است مثل ولایت خدا و رسول| و اهل بیت^، یا ولایت طاغوت است مثل ولایت شیطان. «البته ولایت جزئیه هم داریم مثل ولایت ولی دم و یا ولایت سطان عادل».
لازم است، مباحث مربوط به ولایت تکوینی و ولایت تشریعی را بیان کرده، از نظر تکلیفی هم بدانیم که ولایت یا نفیی است مثل ولایت حاکم ستمگر یا اثباتی است مثل ولایت اهل بیت^.
خوب است، ولایت امامت به معنای اعم و امامت به معنای اخص را نیز بیان نماییم، تا معلوم شود که در ولایت امامت به معنای اخص تمامی مراتب ولایت وجود دارد یعنی هم به عنوان رهبر و هم به عنوان مرجعیت دینی و هم ولایت معنوی و ولایت حبی و محبی و… .
[۳]) طبرسی، الاحتجاج، ج۱، ص ۶۸؛ محمد هادی یوسفی غروی، تاریخ اسلام، خلاصه، محمد حسین علی عربی، مجمع الفکر الاسلامی، ۱۳۸۶٫
[۴]) {إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاهَ وَیُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَهُمْ راکِعُونَ}؛ «ولى شما تنها خدا و پیامبر اوست و کسانى که ایمان آورده‏اند همان کسانى که نماز برپا مى‏دارند و در حال رکوع زکات مى‏دهند». (مائده / ۵)
[۵]) {یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أطیعُوا اللهَ وَأطیعُوا الرَّسُولَ وَاُولِی اْلأمْرِ مِنْکُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فی شَیْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللهِ وَالرَّسُولِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللهِ وَالْیَوْمِ اْلآخِرِ ذلِکَ خَیْرٌ وَأحْسَنُ تَأویلاً}؛ «اى کسانى که ایمان آورده‏اید خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیاى امر خود را [نیز] اطاعت کنید پس هرگاه در امرى [دینى] اختلاف نظر یافتید اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید آن را به [کتاب] خدا و [سنت] پیامبر [او] عرضه بدارید این بهتر و نیک‏فرجام‏تر است». (نساء / ۵۹)
[۶]) {یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَکُونُوا مَعَ الصّادِقینَ}؛ «اى کسانى که ایمان آورده‏اید از خدا پروا کنید و با راستان باشید». (توبه / ۱۱۹)
[۷]) {فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أبْناءَنا وَأبْناءَکُمْ وَنِساءَنا وَنِساءَکُمْ وَأنْفُسَنا وَأنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللهِ عَلَی الْکاذِبینَ}؛ «پس هرکه در این [باره] پس از دانشى که تو را [حاصل] آمده با تو محاجه کند بگو بیایید پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فرا خوانیم سپس مباهله کنیم و لعنت‏خدا را بر دروغگویان قرار دهیم». (آل عمران/۶۱)
[۸]) {إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّهِ}؛ «در حقیقت کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کرده‏اند آنانند که بهترین آفریدگانند». (بینه / ۷)
[۹]) {إِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهیرًا}؛ «و در خانه‏هایتان قرار گیرید و مانند روزگار جاهلیت قدیم زینت‌هاى خود را آشکار مکنید و نماز برپا دارید و زکات بدهید و خدا و فرستاده‏اش را فرمان برید خدا فقط مى‏خواهد آلودگى را از شما خاندان [پیامبر] بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند». (احزاب / ۳۳)
[۱۰]) {وَیَقُولُ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْ لا اُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَهٌ مِنْ رَبِّه إِنَّما أنْتَ مُنْذِرٌ وَلِکُلّ‏ِ قَوْمٍ هادٍ}؛ «و آنان‌که کافر شده‏اند مى‏گویند چرا نشانه‏اى آشکار از طرف پروردگارش بر او نازل نشده است [اى پیامبر] تو فقط هشداردهنده‏اى و براى هر قومى رهبرى است». (رعد / ۷)
[۱۱]) {یا أیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ إِنَّ اللهَ لایَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ}؛ «اى پیامبر آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده ابلاغ کن و اگر نکنى پیامش را نرسانده‏اى و خدا تو را از [گزند] مردم نگاه مى‏دارد آرى خدا گروه کافران را هدایت نمى‏کند». (مائده / ۶۷)
[۱۲]) {… الْیَوْمَ أکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَأتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَرَضیتُ لَکُمُ اْلاِسْلامَ دینًا…}؛ «… امروز کسانى که کافر شده‏اند از [کارشکنى در] دین شما نومید گردیده‏اند پس از ایشان مترسید و از من بترسید امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت‏خود را بر شما تمام گردانیدم و اسلام را براى شما [به عنوان] آیینى برگزیدم…». (مائده / ۳)
[۱۳]) دکتر سید محمد مرتضوی، آیات ولایت در قرآن، ج۲، ص۸۴ ؛ مؤلف دانشمند و فرهیخته این کتاب گران‌سنگ هر یک از آیات امامت و ولایت را در یک جلد مستقل مورد تحقیق و بررسی دقیق و عمیق قرار داده و به صورت عالمانه و استدلالی به پاسخ‌گویی از شبهات نیز پرداخته است. «جزاه الله عن الاسلام اجراً»
[۱۴]) انشراح / ۷٫
[۱۵]) مستندات آن برگرفته از منابع شیعه و اهل تسنن است که در ادامه خواهد آمد.
[۱۶]) {واللهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ}؛ ما تو را حفظ مى‌کنیم.
در بین صحابه نسبت به حضرت على× کینه و نفرت شدیدی بود که بخش زیادى از آن کینه‌ها، بعد از وفات شهادت‌گونه پیامبر| ظاهر شد. مگر وقتى که دستگاه بنى امیّه آن همه بلا و مصیبت بر سر امام حسین× و اهل بیتش آوردند، شعر نخواندند که اگر ما در بدر و حنین و خیبر و… مصائبی داشتیم و شما جوانان ما را کشتید، ما نیز در کربلا جبران کردیم. آنها از حضرت على× کینه داشتند، وقتى امام حسین× در صحراى کربلا احتجاج مى‌کنند که شما چرا مى‌خواهید مرا بکشید؟ مى‌گویند: «بُغْضاً لِاَبِیْک» به خاطر آن کینه‌اى که از پدرت داریم، با تو مى‌جنگیم. به همین دلیل پیامبر| از جان خود مى‌ترسند که ولایت امام على× را اعلام کنند. از تحریف اسلام مى‌ترسند. به همین دلیل خداى متعال دستور مى‌دهد که نترس و نصب کن جانشین خود را.
[۱۷]) علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۳۴٫
[۱۸]) تفسیر القمی، ج۲، ذیل آیه شریفه.
[۱۹]) تفسیر صافی، ذیل آیه شریفه {فاذا فرغت فانصب}.
[۲۰]) تفسیر فرات کوفی، ذیل آیه شریفه {فاذا فرغت فانصب}.
[۲۱]) حسکانی، شواهد التنزیل ذیل آیه شریفه {فاذا فرغت فانصب}.
[۲۲]) علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۳۶، ص ۱۳۴٫
[۲۳]) در تفسیر «ابو لیث سمرقندى»، ج ۳، ص ۵۷، آمده است:
«فاذا فَرَغْتَ مِنْ اشغال نفسک فَاْنصب» یعنى فَصلِّ.
مى‌گوید: هنگامى که از کارهاى شخصى خود فارغ شدى، [او فکر کرده که پیامبر| شب در خانه‌اش خوابیده و در حال استراحت یا صحبت با خانواده است که آیه نازل مى‌شود] بلند شو نماز بخوان. مى‌گوید: «فانصب» یعنى «فَصَلّ»، نماز بخوان. وى پس از تجزیه و تحلیل و نقد و نظر، از دیگران نقل مى‌کند و مى‌گوید: اى بسا این‌گونه باشد که؛ «فاذا فرغت من الفرایض؛ اگر از فرایض و انجام واجبات فارغ شدى». «فانصب فی الفضایل؛ حالا مستحبات را شروع کن». وى این دو قول و نظریۀ متفاوت و بی اساس را بدون مستندات آورده است.
یا در «تفسیر السلمى»، ج۲، ص۴۰۵ آمده است: «فِاذا فَرَغْتَ من تبلیغ الرساله فانصب لطلب شفاعه؛ هنگامى که از تبلیغ رسالت فارغ شدى، طلب شفاعت بنما».
می‌بینیم که این نوع تفسیر از آیه، با هیچ یک از دلایل نقلی و عقلى‌ همخوان نیست. این همه به پیامبر| مى‌گوید: ما به تو شرح صدر دادیم، پیامبر نترس، پشت هر سختى آسانى است بعد بیاید و بگوید: پس از انجام کارهای شخصی خود نماز بخوان یا پس از نمازهاى واجب، نماز مستحبى بخوان!
[۲۴]) تفسیر آلوسی، ج ۳۰، ص ۱۷۲٫
[۲۵]) تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص ۷۸۵٫
[۲۶]) تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص ۷۸۶٫
[۲۷]) تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص ۷۸۶٫
[۲۸]) تفسیر فرات الکوفی، ص ۵۷۳٫
[۲۹]) تفسیر فرات الکوفی، ص ۵۷۴٫
[۳۰]) تفسیر القمی، ج ۲، ص ۴۲۸٫
[۳۱]) تفسیر القمی، ج ۲، ص ۴۲۸٫
[۳۲]) شواهد التنزیل، ج ۲، ص ۴۵۱٫
[۳۳]) شواهد التنزیل، ج ۲، ص ۴۵۲٫
[۳۴]) شواهد التنزیل، ج ۲، ص ۴۵۲٫
[۳۵]) المناقب، ج ۳، ص ۲۳٫
[۳۶]) الکافی، ج ۱، ص ۲۹۴٫
[۳۷]) بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۱۳۳٫
[۳۸]) بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۱۳۴٫
[۳۹]) بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۱۳۴٫
[۴۰]) بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۱۳۵٫
[۴۱]) بحارالانوار، ج ۳۶، ص ۱۳۵٫
[۴۲]) بحارالانوار، ج ۳۸، ص ۱۴۲٫
[۴۳]) تفسیر قرطبی، ج۲۰، ص۱۰۹٫
[۴۴]) شواهد التنزیل، ج ۲، صفحه‌های ۴۵۱ تا ۴۵۲٫
[۴۵]) تفسیر ابن ابی حاتم رازی، ج ۳، ص ۱۱۷۲٫
[۴۶]) اسباب نزول الآیات، ص ۱۳۵٫
[۴۷]) شواهد التنزیل، ج ۱، ص ۲۳۷ تا ص ۲۳۹٫
[۴۸]) آل عمران/۶۱٫
[۴۹]) تلخیص الشافی، ج ۳، ص ۷٫
[۵۰]) ج ۲، ص ۴۸۵٫
[۵۱]) مجمع البیان، ج ۲، ص ۷۶۴٫
[۵۲]) نشرح /۷٫

اختصاصی مجمع جهانی شیعه شناسی