مقالات

فضائل شیعه در روایات


فضایل شیعه در روایات

نویسنده:

موضوع:

منبع:

تاریخ درج:

سید جعفر صادقی فدکی

ادیان و فرقشیعه

کتب>سیمای شیعه از نگاه اهل بیت علیهم السلام

۱۳۹۳/۱۲/۲۵ »

چکیده :

فضایل شیعه در روایاتدر مورد فضیلت شیعه و محب اهل‏بیت، روایات بسیارى در کتابهاى شیعه و اهل سنت نقل گردیده است که به برخى از این فضایل اشاره خواهیم کرد
متن مقاله :
 فضایل شیعه در روایات
در مورد فضیلت شیعه و محب اهل‏بیت، روایات بسیارى در کتابهاى شیعه و اهل سنت نقل گردیده است که به برخى از این فضایل اشاره مى‏کنیم:
۱٫ شیعیان على علیه السلام رستگارانند
«ابن‏عباس» و «ام‏سلمه» و «انس بن مالک» و «ابوسعید» و دیگران از پیامبر| روایت کرده‏اند که آن حضرت فرمود:
«عَلىٌ وَ شیِعَتُهُ هُمُ الفائِزونَ یَومَ القِیامَهِ»؛ «على و شیعیانش در روز قیامت رستگارند».[۱] در کتابهاى روایى شیعه، حدیث فوق خیلى مفصل‏تر و مشروح‏تر آمده است؛
رسول خدا | خطاب به على ×فرمود:
«یا عَلىُّ، شیِعَتُکَ هُمُ الفائِزُونَ یَومَ القِیامَهِ؛ فمَن أَهانَ واحِدا مِنهُم أَهانَکَ وَ مَن أَهانَکَ فقَد أَهانَنِى وَ مَن أَهانَنى أَدخَلَهُ اللّهُ نارَ جَهنَّمَ فیها و بِئسَ المَصیرُ، یا عَلىُّ، أنتَ مِنّى وَ أَنا مِنکَ روُحُکَ مِن رُوحِى وطینَتُکَ مِن طینَتىِ وَ شیعَتُکَ خُلِقُوا مِن فَضلِ طینَتِنا فَمَن أَحَبَّهُم فَقَد أَحَبَّنا وَ مَن أَبغَضَهُم فَقَد اَبغَضَنا، وَ مَن عاداهُم فَقَد عادانا و مَن وَدَّهُم فَقَد وَدَّنا…»؛
«اى على، شیعیان تو در روز قیامت رستگارانند. هرکس به یکى از آنها اهانت کند، به تو اهانت کرده و هرکس به تو اهانت کند به من اهانت کرده و هر کس به من اهانت کند خدا او را به دوزخ مى‏برد و همیشه در آن بماند و بد جایگاهى است، اى على! تو از منى و من از تو، جان تو جان من و سرشت تو سرشت من است و شیعیان تو از زیادى سرشت ما آفریده شده‏اند؛ پس هرکس آنها را دوست بدارد ما را دوست داشته و هرکس آنها را مبغوض بدارد ما را مبغوض داشته و هرکس آنها را دشمن بدارد ما را دشمن داشته و هرکس آنها را دوست بدارد ما را دوست داشته است…».[۲] ۲٫ پیامبر | شفیع شیعیان على در قیامت است
ابن عباس در مورد فضایل شیعیان على روایتى را از پیامبر اکرم | نقل مى‏کند که در این روایت فضائل بسیارى براى شیعه على ذکر گردیده است. در قسمتى از این حدیث آمده است:
«یا عَلىُّ، أنا الشَّفیعُ لِشیعَتِک غَدا إِذا قُمتُ المَقامَ المحموُدَ، فَبَشِّرهُم بِذلِکَ، یا عَلىُّ! شیعَتُک شیعَهُ اللّهِ وَ أَنصارُکَ أَنصارُ اللّهِ وَ أَولِیاءُکَ أَولِیاءُ اللّهِ وَ حِزبُکَ حِزبُ اللّهِ، یا عَلىُّ سَعِدَ مَن تَولاّکَ وَ شَقِىَ مَن عاداکَ»؛
«اى على! من در قیامت، آنگاه که در جایگاه محمود و پسندیده بایستم شفیع شیعیان تو هستم؛ پس شیعیانت را به این امر بشارت بده. اى على! شیعیان تو پیرو خدایند و یاران تو یاران او هستند؛ دوستان تو دوستان خدا و حزب تو حزب خداست، اى على! سعادتمند کسى است که تو را دوست بدارد و شقى و بدبخت کسى است که تو را دشمن بدارد».[۳] ۳٫ شیعیان، وارد جهنم نمى‏شوند
امام صادق × از یکى از شیعیان خود بنام «میسر» پرسیدند: «شیعیان ما چه مى‏کنند؟ میسر در پاسخ گفت: «یابن رسول اللّه‏، شیعیان شما الحمدالله در سلامت‏اند؛ لیکن مخالفان با نظر حقارت به آنان نگاه مى‏کنند و آنها را از یهود و مجوس و نصارا و مشرکان بدتر مى‏دانند. امام بعد از آنکه تکیه داده بودند راست نشستند و از میسر سؤال کردند: «چه گفتى؟» میسر دوباره پاسخ داد: «به خدا سوگند! ما در نزد آنان بدتر از یهود و نصارا و مجوس و مشرکان هستیم.» امام تا این سخن را شنیدند فرمودند:
«اَمّا وَاللّهِ لا یَدخُلُ النّارَ مِنکُم اِثنانِ، لا وَاللّهِ و لا واحِدٌ، وَاللّهِ اِنَّکُم الَّذِینَ قالَ اللّهُ عَزَّوجَلَّ «وقالوا ما لَنا لا نَرى رِجالاً کُنّا نَعُدُّهُم مِنَ الاَشرار…» ثُمَّ قالَ: طَلَبُوکُم وَاللّهِ فِى‏النّارِ فَما وَجَدُوا مِنکُم اَحَدا»؛
«به خدا سوگند! دو گروه از شما به جهنم نمى‏روند؛ نه به خدا سوگند! حتّى یک نفر از شما به جهنم نمى‏رود؛ به خدا سوگند! شما کسانى هستید که خداوند در قرآن درباره آنها فرمود است: جهنمیان گفتند: چه شده است ما کسانى را که جزء اشرار مى‏شمردیم در این‏جا نمى‏بینیم… . سپس حضرت فرمود: به خدا سوگند! به دنبال شما در جهنم مى‏گردند، ولى یکى از شما را نمى‏یابند!»[۴] ۴٫ شیعیان در بهشت، در جایگاه و درجه اهل بیت ^ قرار دارند
حضرت امام موسى‏بن جعفر × مى‏فرماید:
«طُوبى لِشیِعَتِنا! المُتِمَسِّکیِنَ بِحَبلِنا، فِى غَیبَهِ قائِمِنا، الثّابِتیِنَ لِمُوالاتِنا وَالبَرائَهِ مِن اَعدائِنا. اُولئِکَ مِنّا و نَحنُ مِنهُم، قَد رَضُوا بِنا اَئِمَّهً و رَضیِنا بِهِم اَلشّیِعَهَ، و طُوبى لَهُم، ثُمَّ طُوبى لَهُم و هُم وَاللّهِ مَعَنا فِى دَرَجاتِنا یَومَ القِیامَهِ»؛
ترجمه: «خوشا به حال شیعیان ما! کسانى که در غیبت قائم ما به ریسمان ما چنگ زده‏اند و بر دوستى ما و بیزارى از دشمنان ما ثابت قدم‏اند؛ آنها از ما هستند و ما از آنانیم؛ آنها به امامت ما راضى شدند و ما هم به پیروى آنان از ما، راضى هستیم! خوشا به حال آنان، باز هم خوشا به حال آنان! به خدا سوگند! آنان در قیامت در درجه و مقام ما خواهند بود».[۵] امام صادق × نیز فرمود:
«فَاِذا کانَ یَومُ القِیامَهِ کانَ رَسُولُ اللّهِ مُتَعَلِّقا بِنُورِ اللّهِ و کانَ اَمیرُالمُؤمِنینَ مُتَعَلِّقا بِرَسُولِ اللّهِ و کانَ الاَئِمَّهُ مُتِعَلِّقینَ بِاَمیرِالمُؤمِنینَ و کانَ شیِعَتُنا مُتِعَلِّقینَ بِنا یَدخُلُونَ مَدخَلَنا و یَرِدُونَ مَورِدَنا»؛
«وقتى قیامت بپا مى‏شود رسول خدا به نور الهى چنگ مى‏زند و امیرالمؤمنین به رسول خدا و ائمه به امیرالمؤمنین و شیعیان ما به ما چنگ مى‏زنند، به جایى که ما داخل شویم داخل مى‏شوند و به محلى که ما وارد شویم وارد مى‏شوند».[۶] در روایات پرشمار دیگرى که از پیامبر اکرم و اهل بیت ^ نقل گردیده، پاداشهاى فراوان دیگرى براى شیعه على ×نقل شده است که به مواردى از آن اشاره مى‏کنیم:
براى شیعه على هشت در از درهاى بهشت باز مى‏شود که از هر درى که خواسته باشد بدون حساب وارد گردد.
ـ در روز قیامت نامه عمل شیعه به دست راستش داده مى‏شود.
ـ خداوند سکرات مرگ را بر شیعه آسان مى‏نماید.
ـ شیعه على مانند برق از پل صراط عبور مى‏کند.
ـ براى شیعه دیوان و حسابى گشوده نمى‏شود.
ـ شیعه على بر منابرى از نور قرار داده مى‏شود و در قیامت هیچ حزن و اندوهى ندارد.
ـ شیعه على در قیامت از گناهکاران شفاعت مى‏کند.
ـ ملائکه الهى و انبیا در قیامت به دیدار شیعه على آمده، با او مصافحه مى‏نمایند.
ـ شیعه على × در کنار حوض کوثر به ملاقات پیامبر و اهل بیت ^مى‏رود.
ـ خداوند در قیامت از على و شیعه او راضى است.
ـ اعمال شیعه على در قیامت مورد قبول خداوند واقع مى‏شود و …
چون هدف ما در این نوشتار بیشتر تکیه بر اوصاف شیعه و شرح و تفصیل این اوصاف است به ذکر همین مقدار از فضایل شیعیان و محبان اهل بیت اکتفا مى‏کنیم و طالبان این مباحث را به منابعى که در این زمینه تألیف گردیده ارجاع مى‏دهیم.[۷]

منابع
[۱]. انساب الاشراف، ص ۱۸۲؛ الدرالمنثور، ج ۶ ، ص ۳۷۹٫
[۲]. الامالى، صدوق، ص ۱۵ ـ ۱۶؛ روضه الواعظین، ص ۲۹۶٫
[۳]. بحارالانوار، ج ۶۵، ص ۸؛ الامالى، صدوق، ص ۶۷٫
[۴]. الکافى، ج ۹، ص ۷۸٫
[۵]. کمال الدین و تمام النعمه، ص ۳۶۱٫
[۶]. بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۸۸ ـ ۸۹٫
[۷]. فضائل الشیعه، صدوق؛ الشیعه فى احادیث‏الفریقین، ابطحى؛ بحارالانوار، محمدباقر مجلسى، ج ۶۵ و…

اختصاصی مجمع جهانی شیعه شناسی

 

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن