مرده با گریه عذاب می شود
چرا وهابیون ـ عليه السلام ـ گريه برای میت را بدعت مي دانند؟
یکی از اعتقادات وهابیون این است که گریه بر امامان بدعت است و هر بدعتی حرام است. در این نوشتار قصد داریم با ذکر چند نکته، به بررسی و نقد ادله آن ها بپردازیم.
معتقدین به بدعت بودن گریه به روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در این زمینه استدلال می کنند که: «فإن رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه و آله قال أن الْمَيِّتَ لَيُعَذَّبُ بِبُكَاءِ أَهْلِهِ عليه. [ 1] ميت با گريه هاي بستگانش در عذاب مي افتد.
الجامع الصحيح المختصر ، اسم المؤلف: محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي الوفاة: 256 ، دار النشر : دار ابن كثير , اليمامة – بيروت – 1407 – 1987 ، الطبعة : الثالثة ، تحقيق : د. مصطفى ديب البغا—صحيح البخاري ج 1 ص 433
در پاسخ به این استدلال ذکر چند نکته الزامی است.
نکته اول: از یک طرف یکی از عقاید وهابیون این است که مرده از دنیا بی خبر است و از طرفی دیگر طبق این حدیث مرده از دنیا خبر دارد چرا که وقتی گریه اطرافیانش را می شنود دچار عذاب می شود و این تناقضی آشکار در مکتب وهابیون است.
نکته دوم: در قسمتی دیگر از صحیح بخاری آمده است که: «أَنَّ بن عُمَرَ رَفَعَ إلى النبي إِنَّ الْمَيِّتَ ليعذب في قَبْرِهِ بِبُكَاءِ أَهْلِهِ فقالت وَهَلَ بن عمر رحمه الله إنما قال رسول اللَّهِ e إنه لَيُعَذَّبُ بِخَطِيئَتِهِ وَذَنْبِهِ وَإِنَّ أَهْلَهُ لَيَبْكُونَ عليه الْآنَ [ 2] روزى در حضور عايشه ، عبداللَّه بن عمر به نقل از پيامبر صلی الله علیه و آله گفت : ميت با گريه خويشانش در قبر عذاب مىشود!عايشه در واكنش چنين گفت :
فرزند عمر فراموش كرده است ، بلكه رسول خدا چنين فرمود : مرده در قبر به خاطر گناهانش عذاب مىشود ، در حالى كه نزديكانش نيز در آن هنگام براى وى مىگريند »
الجامع الصحيح المختصر ، اسم المؤلف: محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي الوفاة: 256 ، دار النشر : دار ابن كثير , اليمامة – بيروت – 1407 – 1987 ، الطبعة : الثالثة ، تحقيق : د. مصطفى ديب البغا صحيح البخاري ج 4 ص 1462
باز در قسمتی دیگر از صحیح بخاری می خوانیم که:« …… ما حَدَّثَ رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِنَّ اللَّهَ لَيُعَذِّبُ الْمُؤْمِنَ بِبُكَاءِ أَهْلِهِ عليه وَلَكِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قال إِنَّ اللَّهَ لَيَزِيدُ الْكَافِرَ عَذَابًا بِبُكَاءِ أَهْلِهِ عليه وَقَالَتْ حَسْبُكُمْ الْقُرْآنُ ) ولا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ( قال بن عَبَّاسٍ رضي الله عنهما عِنْدَ ذلك وَاللَّهُ ) هو أَضْحَكَ وَأَبْكَى ( قال بن أبي مُلَيْكَةَ والله ما قال بن عُمَرَ رضي الله عنهما شيئا]
سوگند به خدا كه هرگز پيامبر صلی الله علیه و آله نفرمود که” ميت با گريه خويشانش در قبر عذاب مىشود “، بلكه ايشان چنين بيان داشت : خداوند عذاب كافر را با گريه بستگانش افزون مىكند .عايشه سپس سخن خود را با اين جمله پى گرفت : « حسبكم كتاب اللَّه و لا تزر وازرة وزر اخرى ؛ [ نجم/38] قرآن شما را در اين باره كفايت مىكند كه فرمود : هيچكس گناه ديگرى را به دوش نمىكشد . »آنگاه ابن عباس بر اين جمله تاكيد كرد كه پروردگار مىخنداند و مىگرياند . روايت گر اين ماجرا مىگويد :چون سخن ابن عباس به پايان رسيد ، عبداللَّه بن عمر سكوت كرد و سخنى نگفت .»
الجامع الصحيح المختصر ، اسم المؤلف: محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي الوفاة: 256 ، دار النشر : دار ابن كثير , اليمامة – بيروت – 1407 – 1987 ، الطبعة : الثالثة ، تحقيق : د. مصطفى ديب البغا.صحيح البخاري ج 1 ص 432
درباره مشروعیت گریه به لینک های درج شده در منابع رجوع کنید
