مودت فی القربی
«إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى»
در قرآن می‌خوانیم که: «ِ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى[] بگو: «من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمىكنم جز دوست داشتن نزديكانم (اهل بيتم)
شوری/23
بهترین راه برای این‌که مشخص شود معنای«قربی» چیست رجوع به روایات صحیح درباره شمول معنای این کلمه است.در روایات فریقین با سندهای متعددی آمده است که: «هنگامى كه آيه” قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى” نازل شد اصحاب عرض كردند اى رسول خدا! خويشاوندان تو كه مودت آنها بر ما واجب است كيانند؟ فرمود: على و فاطمه و دو فرزند آن دو، اين سخن را سه بار تكرار فرمود»
فخر رازی، مفاتيح الغيب، ج27، ص: 595، ناشر: دار احياء التراث العربي، مكان چاپ: بيروت، سال چاپ: 1420 ق
بیضاوی، أنوار التنزيل و أسرار التأويل، ج5، ص: 80، ناشر: دار احياء التراث العربى،مكان چاپ: بيروت
تحقيق: محمد عبد الرحمن المرعشلى
سیوطی، الدر المنثور فى تفسير المأثور، ج6، ص: 7 ،ناشر: كتابخانه آية الله مرعشى نجفى، مكان چاپ: قم، سال چاپ: 1404 ق
نکاتی که باید درباره سند این حدیث به آن توجه کرد:
نکته اول: «ابن تیمیه و چند تن از علمای اهل سنت درباره حدیثی که به طرق متعدد نقل شده باشد، می‌گویند: اگر روايات متعدد و زیاد شد، همديگر را تقويت می‌کنند و روايت صحيح می‌شود گرچه ناقلين همگی فجار و فساق باشند.» با وجود این فتوا از ابن تیمیه و علمای اهل سنت، این روایت در کتب متعدد اهل سنت با اسناد مختلف نقل شده است و همین امر در صحت این روایت کافی است.
نکته دوم: ترمذی نیز به نقل این روایت پرداخته و می نویسد:« بندار، از محمّد بن جعفر، از شعبه، از عبدالملک بن میسره این گونه نقل می کند: طاووس شنید که شخصی از ابن عباس درباره ی آیه ی مودّت پرسید. سعید بن جبیر در جواب گفت: منظور از قربی، آل محمّد علیهم السلام هستند» ترمذی در ذیل این حدیث می نویسد: این حدیث حسن و صحیح است.
ترمذی، سنن الترمذي ج 5 ص 143، دار النشر : دار إحياء التراث العربي – بيروت ، تحقيق : أحمد محمد شاكر وآخرون
نتیجه:آیه مودت طبق روایات صحیح شامل على و فاطمه و دو فرزند آن دو(سلام الله علیهم) می شود.
