وهابیت و نا امنی در پاكستان

وهابيت و ناامنى در پاكستان

در حال حاضر وهابيت در پاكستان به پاشنه آشيل براى اين كشور تبديل شده و دستاورد اين فرقه ساخته و پرداخته استعمار كهنه انگليس، ناامنى و تهديد براى دولت پاكستان بوده است.
تروريسم با منشا قومى و قبيل هاى با گرايش وهابيت، سياستى بود كه مثلث امريكا، پاكستان و عربستان سعودى در افغانستان با تشكيل دولت طالبان )در اوايل دهه1990 (آن را به وجود آوردند.

پاكستان به نام دين اسلام و كشور خاص مسلمانان شبه قاره هند اعلام استقلال كرد و محمدعلى جناح، جهت مشروعيت و حاكميت به كشور پاكستان، مسلمانان را در اين قلمرو و كشور جديد در سال 1947جمع و كشور جديد پاكستان را اعلام كرد.
بنابراين مذهب نقش بسزايى در تشكيل اين كشور ايفا كرد. از لحاظ آمار، 98 درصد جمعيت اين كشور را مسلمانان تشكيل می‌دهند كه اكثريت آنها پيرو
مسلكهاى حنفى و شافعى هستند. نكته قابل توجه اين است كه واژه دولت ملت در كشورسازى پاكستان تأثير نداشته بلكه مذهب سبب همگرايى گروهها و فرقه‌ها شده است.
تاريخ اين كشور همواره شاهد درگيرى ميان مذاهب، اقوام و گروهها جهت تصدى حاكميت و قدرت در اين كشور بوده است. مثل درگيری‌هاى خونين ميان مسلمانان و هندوها و يا شيعيان و سنی‌ها؛
در اين كشور از لحاظ آمارى، سنی‌ها بر شيعيان غالب هستند و دولت پاكستان يك دولت سنى است و به دلايل روشن و مشخص، جامعه شيعى در اقليت مانده است. اين همان ميراثى است كه استعمار كهنه انگليس جهت تسلط سنی‌ها بر شيعيان و قدرت‌گيرى سنی‌هاى افراطى در اين كشور برجا گذاشته است. شيعيان در ابتداى استقلال مورد تعرض هندوها بوده‌اند اما با قدرت‌گيرى وهابيون و سلفيون در پاكستان، از طرف حركتهاى افراطى وهابيون نيز مورد هجوم واقع شدند.
در حال حاضر، همزيستى بين شيعيان و وهابيون بسيار سخت و دشوار شده است چرا كه آموزه‌هاى افراطى وهابيت موجب كشتار شيعيان و نابودى آنان می‌شود.
وهابيت ساخته و پرداخته استعمار كهنه انگليس و عربستان سعودى است و پس از تشكيل اين كشور به عنوان يك گرايش مذهبى قوى در يك دولت سنى، پا به عرصه وجود گذاشت؛ پس از انقلاب اسلامى شيعى در ايران كه قدرت‌گيرى شيعيان را در منطقه افزايش می‌داد، سعودی‌ها، مدارس دينى خود را در كشورهاى منطقه گسترش دادند و آموزش اسلام را با گرايش وهابيت بين مردمان منطقه جنوب و جنوب غربى آسيا بيش از پيش دنبال كردند.
وهابيت از جمله دي نهاى ساختگى استعمار كهنه انگليس (مانند بابيت و بهائيت) است كه با ترويج عقايد خاص در قلب جهان اسلام (عربستان سعودی) شكل گرفت و در حال حاضر يكى از موارد چالش برانگيز و عامل افتراق مسلمانان جهان شده است. تبليغ وهابيت يكى از اصول سياست خارجى دولت عربستان سعودى در منطقه بوده و در ميان كشورهاى اسلامى، پاكستان در اولويت اين تبليغ قرار گرفته است.
اعزام مبلغان وهابى به مراكز اسلامى پاكستان، دعوت از اساتيد و شخصيتهاى مذهبى جهت مسافرت به عربستان سعودى و اعطاى بورس تحصيلى، كمكهاى مالى تبليغ در موسم حج و توزيع گستره كتب، سی دى و نشريات تبليغى عليه شيعيان و كافر و واجب القتل (مهدورالدم) دانستن آنان از جمله مهمترين اقدامات اين فرقه بوده است.
در حال حاضر اكثر ائمه جماعات مساجد پاكستان توسط مدارس علميه عربستان تأمين می‌شود و فرقه ديوبندى جزء مذهب حنفى و از دسته وهابيت،
25درصد جمعيت اهل تسنن پاكستان را تشكيل می‌دهند كه پشتونهاى آنان با گرايشان سلفی‌گرى، طالبان افغانستان و پاكستان را تشكيل داده‌اند.
به اعتقاد فرقه هاى وهابى در پاكستان:
1- پاكستان بايد يك كشور كاملاً سنى باشد.
2- شيعيان چون مسلمان نيستند! بايد يك اقليت محسوب شوند.
3- پاكستان بايد كليه روابط سياسى و اقتصادى خود را با جمهورى اسلامى ايران به عنوان كشور شيعه قطع كند.
4- بايد از اقليت سنى در كشورهاى همسايه از جمله ايران حمايت معنوى و مادى انجام شود.
بنابر اين يكى از عوامل تشنج و تنش در روابط جمهورى اسلامى ايران و پاكستان، وجود اين گروه افراط گرا در پاكستان است كه حتى دولتمردان پاكستان را نيز تحت تأثير خود قرار داده‌اند. نمونه بارز آن ژنرال ضياءالحق، بود كه پس از انقلاب اسلامى روابط سردى با جمهورى اسلامى ايران داشت. گرايشات وهابى اين سياستمدار جامعه پاكستان را به سوى سلفی‌گرى و وهابيت سوق داده بود.
شكل گيرى سپاه صحابه در پاكستان، در دهه 1980 و ترور هدفمند شيعيان و مسئولان ايرانى در پاكستان يكى از موارد واگرايى پاكستان و ايران محسوب می‌شود.
نكته جالب اينجاست كه شرايط اوليه عضوگيرى و ورود به سپاه صحابه (بازوى نظامى وهابيت در پاكستان در دهه1980) ، ترور يك تا سه نفر شيعه است! عربستان سعودى با اين سرمايه‌گذارى، حوزه امنيت منطقه‌اى خود را در جنوب آسيا گسترش داد و بعدها با شكل‌گيرى طالبان در افغانستان، اين سرمايه‌گذارى تبلور عينى پيدا كرد.
تروريسم با منشا قومى و قبيل هاى با گرايش وهابيت، سياستى بود كه مثلث امريكا، پاكستان و عربستان سعودى در افغانستان با تشكيل دولت طالبان (در اوايل دهه1990) آن را به وجود آوردند.

سخن آخر

در حال حاضر وهابيت در پاكستان به پاشنه آشيل براى اين كشور تبديل شده و دستاورد اين فرقه ساخته و پرداخته استعمار كهنه انگليس، ناامنى و تهديد براى دولت پاكستان بوده است.
حضور نيروهاى ناتو و امريكا در افغانستان و مناطق شمالى پاكستان، ترويج مواد مخدر، شرارت، آدم‌ربايى و قاچاق اسلحه و انسان، دستاورد حضور وهابيون در پاكستان بوده و بيم آن می‌رود كه آينده كشور پاكستان با رشد آنان در اين كشور، مبهم و درهاله‌اى از ابهام قرار بگيرد. اگر كانون پرورش تروريسم در مناطق قبايلى پاكستان كه با دلارها و مبلغان سعودى اداره می‌شود باشد، ممكن است پاكستان به افغانستان ديگرى تبديل شود.

اسماعيل دانشور

مجله پیام انقلاب شماره50 / شهریور ماه 90