باب و بهاء و کشف حجاب

باب و بهاء و کشف حجاب

یکی دیگر از احکام و دستوراتی که بابیان و بهائیان به آن معتقدند و به آن عمل می‏کنند دستور کشف حجاب می‏باشد که آنها قائلند حجاب امر ضروری نمی‏باشد و تنها یک عادت محسوب می‏شود و عمل نکردن به آن ضرری به دین نمی‏زند.

مسیوئیکلا در کتاب مذاهب ملل ص ۳۵۲ از قول اقدس نقل می‏کند: «این مسئله محقق است که حجاب بیشتر بواسطه عادت معمول شده است نه بواسطه قانون، زنان پیغمبر نیز امر حجاب نداشتند، تا اینکه عربی بی‏ادبانه نزد پیغمبر آمد و خواست عایشه را از او بخرد، و باید دانست که حکم حجاب مخصوص است بزوجات مقدسه پیغمبر، ولی به هر حال این عادت نظر بقدمتش محترم است، و اگر این عادت بعکس جاری شود موجب اصلاح اخلاق فاسده شهرهای ما خواهد شد» [محاکمه وبررسی باب وبهاء،ج۳ص۲۱۰] .

و همچنین شوقی افندی جانشین دوم بهاء در لوح ایران و سائر صفحات شرق در سال ۱۳۴۲ قمری می‏گوید: «به مرور ایام چون امر حجاب بتدریج و به حسب حکمت الهیه تخفیف یابد و از میان رود نساء و رجال هر دو در انتخاب و عضویت محافل روحانی شریک و سهیم و معاون یکدیگر گردند، همچو یوم فیروز مبارکی خواهد رسید، و اماء الرحمن در انجمن یاران ظهور و بروز عجیب نمایند» [همان]  این کلمات بابیان و بهائیان در مورد کشف حجاب بود، حجابی که

طبق آیات و روایات بر هر مسلمانی واجب است و در ادیان گذشته نیز واجب بوده است.

چرا که خداوند در قرآن کریم می‏فرماید: «ای پیامبر به زنان و دختران خود و زنان مومنان بگو که خویشتن را به چادر فرو پوشند که این برای اینکه آنها شناخته شوند تا از تعرض و جسارت آزار نکشند بر آنان بسیار بهتر است و خدا آمرزنده و مهربان است» [نور/۵۹] .

و همچنین خداوند متعال می‏فرماید: «زنان را باکی نیست که نزد پدران و فرزندان و برادران و برادرزادگان و خواهرزادگان و زنان مسلمان و کنیزان ملکی خود بی‏حجاب درآیند. از خدا بترسید که او بر همه چیز گواه است [نور/۵۵]  این دو آیه نشان دهنده این است که حجاب واجب است و مخصوص زنان پیامبر نبوده است بلکه همه مسلمانان مکلف به انجام آن می‏باشند و در هیچ زمان و موقعیت و مکانی نسخ نمی‏شود. و حتی به قول علی محمد باب «حلال محمد حلال است تا روز قیامت و حرام او حرام است تا روز قیامت» [صحیفه عدلیه،ص۵] .

پس چطور بابیان و بهائیان قائلند که مسئله حجاب عادتی بیش نیست و به مرور زمان از بین می‏رود. حتی اگر عده‏ای بواسطه هوای نفس و پیروی افراد بی‏دینی به مانند باب و بهاء آن را کنار بگذارند.

چرا که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:

«در آخرالزمان از میان امت من زنانی خواهند آمد که پوشش دارند اما برهنه‏اند و بر سرهایشان برآمدگی مانند کوهان شتر خراسانی وجود دارد،… پس آنان را لعنت کنید که ملعونند» [بهشت اخلاق،ج۲به نقل ازمسلم] .

همچنین باید گفت حجاب در ادیان گذشته مثل یهود و مسیح نیز بوده است و بهترین دلیل برای مدعی ما حجاب زنان مسیحی یا یهودی است که در سلک کشیشان درآمده‏اند و خود را پیروان دین می‏دانند. اما براستی آیا حجاب سبب وقار و امنیت زنان نمی‏شود و بین آنها و زنان آلوده و معصیت‏کار فرق نمی‏گذارد بله چنین است چرا که حتی زنان چین و ژاپن که بعضا مسلمان هم نیستند به لباسهای سنتی و پوشش‏دار رو آورده‏اند و می‏گویند این پوشش به ما وقار و امنیت می‏دهد و دیگر به چشم، جنس و کالا، به ما نگاه نمی‏شود.

آیا چنین نیست که کشف حجاب موقعیت را برای هوسرانان مساعد می‏کند و با سوء استفاده از آنها، سبب انهدام خانواده‏ها و کانون گرم خانواده‏ها می‏شوند

پس چرا کسی که ادعای نبوت و امامت و خدائی دارد مردم را به چنین منجلابی دعوت می‏کند؟ آیا این خود دلیل دروغگوئی آنها نیست؟؟؟

حجابی که ویل دورانت در صفحه ۳۰ جلد ۱۲ تاریخ تمدن راجع به قوم یهود و قانون تلمود می‏نویسد: «اگر زنی به نقض قانون یهود می‏پرداخت چنانکه مثلا بی‏آنکه چیزی بر سر داشت به میان مردم می‏رفت و یا در شارع عام نخ می‏رشت یا بر هر سنخی از مردان درددل می‏کرد یا صدایش آنقدر بلند بود که چون در خانه‏اش تکلم می‏نمود همسایگان می‏توانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت مرد حق داشت بدون پرداخت مهریه او را طلاق دهد» [مسئله حجاب،مطهری،ص۱۹] . پس چرا عده‏ای قانون شکستند و مسئله حجاب را انکار کردند.